Zmiany w życiu społecznym na przełomie kilku ostatnich dekad zmieniły również podejście kobiet do pracy zmierzające w kierunku deklaracji „życie kobiety nie może być udane, jeśli nie ma ona zawodu” ( Servan- Schreiber, 1998). Zatem można by powiedzieć, iż praca stała się istotnym elementem w życiu kobiet podobnie jak u mężczyzn. Lecz z pewną znaczącą różnicą, gdyż podejście kobiet do pracy ma silne powiązania z jej życiemprywatnym szczególnie dotyczących decyzji prokreacyjnych. Kobiety podejmując pracę kierują się w swych działaniach innymi pobudkami niż mężczyźni; traktują pracę, jako rodzaj wyzwania, poszerzenia własnych możliwości i umiejętności, nie dążą za wszelką cenę do władzy czy prestiżu. Dla kobiet praca nie jest wartością samą w sobie raczej jest to sposób na
samodzielność, niezależność finansową i możliwość pokierowania własnym życiem. Biorąc pod uwagę szerszy kontekst poruszanego zagadnienia można powiedzieć, iż głównymi powodami podjęcia aktywności zawodowej przez kobiety były: zmiany społecznoekonomiczne, ograniczenia finansowe wynikające z jednego żywiciela rodziny, potrzeby rynku usług, niezależność finansowa kobiety, a co za tym idzie poczucie pewności siebie i znaczenia jej zdania w podejmowaniu decyzji, a także opuszczenie domowych pieleszy, co umożliwiło nowe doświadczenia i kontakty z innymi, zniwelowanie poczucia wykluczenia i monotonii życia rodzinnego (Budrowska 2000; Kłosińska 2010).

Wartości kobiece związane z posiadaniem rodziny, dziecka kierują się w stronę
domowego ogniska, co aktualnie nie wyklucza innych zewnętrznych wartości raczej jest poszukiwaniem rozwiązania odpowiadającego potrzebom kobiety i wymaganiom stawianym przez rzeczywistą sytuację ekonomiczno-społeczną. Zmieniła się relacja kobiety-mężczyźni w kontekście pracy, odchodzi się od modelu mężczyzna jako jedyny żywiciel rodziny do poziom życia rodziny zależy od tego, czy kobieta podejmuje pracę. Autorka (Perla ServanSchreiber, 1998) uważa, iż pojawienie się kobiet na rynku pracy radykalnie zmieniło postawę wobec relacji kobieta-mężczyzna i rodziny.

Podejście do pracy kobiet podlega ciągłej zmianie- kiedyś praca szanującej się kobiety była niestosowna, kobieta miała się zajmować domem i dziećmi, a mąż miał pracować i zarabiać na utrzymanie domu; dzisiaj kobieta niepracująca jest egzotyczną jednostką, mało kto może pozwolić sobie na dłuższą przerwę w pracy by zając się dziećmi, sytuacja ekonomiczna narzuciła nowy model, w którym kobiety dołożyły sobie dodatkowe zajęcia, gdyż domowe prace wciąż są w zakresie jej obowiązków. Ogólnie przyjęty jest model, w którym to kobieta oddelegowana jest do wypełnienia obowiązków domowych nawet jeśli jestaktywna zawodowo, to na jej barkach spoczywa dodatkowe zajęcie, jakim jest organizacja i planowanie godzenia ról domowych i zawodowych. Dodatkowo warto dodać, że praca kobiety o charakterze matki uważana jest za naturalną oczywistość aczkolwiek często niedoceniana i dewaluowana, prace domowe odziera się z stosownego szacunku, nie uważa za stricte pracę o jakimś znaczeniu, co podkreśla się faktem, iż jest bezpłatna( Titkow, 2004).
Czy aby na pewno tak jest? Pomyślmy, co się by stało gdyby kobieta zbuntowała się i postanowiła- nie sprzątać, nie gotować, nie zajmować się dziećmi. Rola gospodyni domowej traktowana jest jako obowiązkowa i niepodlegająca dyskusji przynależąca do kobiety, zapominając o jej znaczeniu dla zapewnienia przetrwania rodziny i jej ciągłości. Wydaję się, że dzielenie domowych obowiązków miedzy partnerów jest utopią i kobiety na zaś uczą się dobrej organizacji swojego życia by uniknąć frustracji ( Perla Servan- Schreiber, 1998). W następnym podrozdziale opiszę szczegółowiej kilka modeli rodzinnych i ekonomicznych związanych z dzieleniem obowiązków domowo-zawodowych między partnerami.

Dla współczesnych kobiet, praca to coś więcej niż tylko pieniądze umożliwiające
lepszy poziom życia, to również inne środowisko, inne osoby, zyskanie dystansu do różnych spraw i ciągły rozwój intelektualny. Według badań (Cichomski, Sawiński, 1995 za: Budrowska 2000) 70% pracujących kobiet deklaruje chęć pracy nawet przy zapewnionej sytuacji materialnej. Praca jest dobrym sposobem uporządkowania sobie czasu - nadaje mu rytm, harmonogram pracy rysuje nam pewien szkic, który codziennie wypełniamy, co pomaga nam zorganizować się w świecie.

Kobiety głównie pracują w sektorze usługowym i pracach urzędowych, prace te
najczęściej są mało opłacalne. Widoczne są różnice, co do dysproporcji płciowej obsadzania miejsc kierowniczych na niekorzyść kobiet; kobiety na podobnych stanowiskach bywają gorzej wynagradzane. Mimo wciąż potwierdzających się danych o wysokich kwalifikacjach zawodowych kobiet, ciągle postrzegane są jako słabsze i niewystarczająco kompetentne w porównaniu do mężczyzn, których odbiera się jako kompetentnych i odnoszący znaczące sukcesy (Kłosińska, 2010).

Stopniowo można zaobserwować pewien optymistyczny trend, który charakteryzuję się docenieniem kobiet jako pracownika szczególnie na wysokich stanowiskach, gdyż wprowadzają do firm inne podejście/wartości jak współuczestnictwo, mediacje, intuicję, elastyczność, organizację pracy, lepsze radzenie sobie ze stresem (Katherine Ellison, 2008). Pracujące matki są osobami wielozadaniowymi muszą sprostać wielu wymaganiom, podejmowanym rolą matki, żony, pracownicy i wielu innym w zależności od kobiety. Tych ról nie traktują zamiennie, to zobowiązania podejmowane równocześnie, gdzie kobieta musi rozłożyć swoją energię i czas między mężem, dzieckiem i pracą. Często mężczyźni oceniają swoje życie, dokonania przez pryzmat pracy, praca jest dla nich wartością nadrzędną
natomiast kobiety muszę dysponować pewną elastycznością, co do pełnionych ról i brać pod uwagę, że różne zdarzenia losowe mogą zmusić ją do zrewidowania swoich celów i dostosowania się do nowych okoliczności (Perla Servan- Schreiber, 1998).

Kobiety poszukują równowagi między życiem prywatnym a zawodowym, nie chcą
ponosić kosztów odczuwania poczucia winy czy frustracji wynikających z rezygnacji z jednej bądź drugiej sfery życia. Chcą rozwijać się zawodowo natomiast nie kosztem macierzyństwa (Budrowska, 2000). Rozwiązanie odpowiednio dobrane do aktualnej sytuacji kobiety pozwoli wieść satysfakcjonujące życie bez zbędnych ograniczeń jej aktywności zawodowej czy towarzyskiej. Biorąc pod uwagę pierwszorzędny cel, wartości można zastosować rozwiązanie dostosowane do potrzeb konkretnej kobiety.

„Ważne jest nie to, by udało się zrobić karierę, lecz by mieć udane życie”- z
ograniczeń i udomowienia kobiety wchodzą w świat wielozadaniowy pod znakiem kariery, rozwoju osobistego i ciągłej dyspozycji dla męża i dziecka. Aby sprostać tym wymaganiom kobiety godzą wiele spraw, selekcjonują szukają zaspokojenia swoich pragnień, wcielają się w wiele różnych ról by połączyć życie zawodowe z prywatnym. Chcą wieść satysfakcjonujące życie rodzinne i zawodowe być może bez spektakularnych sukcesów natomiast z poczuciem realizacji siebie i swoich potrzeb, pełnego przeżycia różnych doświadczeń, by uniknąć pustki stawiając tylko na jedną kartę, doświadczając wielorakości natury kobiety (Perla Servan- Schreiber, 1998).

„Kobiety dźwigają połowę nieba” maksyma, która świetnie obrazuje życie
współczesnych kobiet. Z jednej strony wiele dylematów, różnych spraw, które wymagają naszej uwagi i zajęcia się nimi na tzw. „cito” dodatkowo jednocześnie - zakatarzone dziecko, mąż szukający koszuli, rodzice domagający się odwiedzin i jeszcze szef wymagający raportu „na wczoraj”, więc jak tu być opanowanym i spokojnym. Natomiast ta różnorodność doświadczeń i wymagań wobec kobiet wyposażył je w nowe umiejętności lub udoskonalił już posiadające. Uporanie się z codziennymi trudnościami uczy radzenia sobie z nimi, zwiększa poczucie skuteczności, a co za tym idzie zwiększa się samoocena. Zatem ta „połowa nieba” hartuje kobiety, co przy pewnej perspektywie daje im możliwość czerpania zadowolenie z tych codziennych sukcesów, które dodatkowo zostają wzmocnione przez uśmiech dziecka.

Istotą dylematów współczesnej kobiety jest WYBÓR, świadomy, przemyślany,
samodzielny wybór kobiety, która będzie kierować się swoimi dążeniami i pragnieniami mając świadomość konsekwencji podjętej decyzji jakakolwiek by nie była. Podjęcie decyzji zgodnej z wewnętrznymi potrzebami daje gwarancje na satysfakcjonujące życie i czerpanie radości z podejmowanych ról. Wydaję się istotne, by osoba koncentrowała się na sferze, która wzmacnia ją, dostarcza jej celów, umacnia poczucie własnej wartości i skuteczności a przede wszystkim by jej działania były zgodne, ewentualnie nie kłóciły się, z cenionymi przez nią wartościami.